PROZA.az

İki gündü cəngəlliklərdə sürünməkdən, yarğanlarda iməkləməkdən üz-gözü, dizi-dirsəyi cızıq-sıyrıq olmuşdu. Gün əyilmişdi, bu halətdə qarşıdakı sıldırım yarğanları keçə[…]

Azad onun səsini eşidən kimi tanıdı, o saat yadına iki il əvvəlki zəng düşdü. Onda Şəfəqin zənginə təəccüblənmişdi:[…]

Onlar Içərişəhər meyrosuna tərəf gedirdilər. İti addımlarla gəzməyə alışmış Rəna oğlunun əlindən tutmuşdu, onu az qala darta-darta ardınca[…]

Bağlarda yabanı razyanalar bitir. Baxımsız bağlarda böyüyür, kollanır, hasar boyu qalxır. Yayda razyananın iyi elə də hiss olunmur,[…]

Əbu Əli Həsən ibni-əl-Həsən İbni Əli ibni-əl-Həsəni indi çox az adam xatırlayır. Əmməli, həlim təbiətli bəsrəli kimyagər. Otuz[…]

– Xırdan olmaaz? – ikimərtəbəli binanın qabağında dayanmış üst-başı kirli kişi mənə müraciət edir. – Olmalıdır… – tez[…]

Kişi səkidə oturmuşdu. Oğlu isə ayaq üstə dur­muş­du. Gün iki çinar boyu qalxmışdı, hava bürkü idi. Bir qə­dər[…]

(Olay Ermənistan zəlzələsindən on iki il öncə olub) O payız düzü-dünyanı soğan başına götürmüşdü. Zəmilərin qırağından, avtobus dayanacaqlarının,[…]

gerçək hekayə Karlo öldü. “Fakirsənsə, ölümün daha böyük” demiş şair. Karlo fakir deyildi. Amma böyük bir ölümlə ölmək[…]

Qaçqın düşərgəsi yoluna burulub bir anlıq ayaq saxladım. Gördüyüm mənzərəni canıma hopdurmaq istəyridim: Yan-yörəsi nimdaş çadırlar, süzülmüş palazlar,[…]

– Ana, yenə ağlayırsan? – Yox, mənim balam, soğan gözümü yandırır. – Axı bayaq kitab oxuyanda da ağlayırdın…[…]

Tavanı tələm-tələsik krantda yuyub Səbzəli dayı bir yumurta sındırdı. Dibi qapqara qaralıb ortadan çatlamış tavanın içindəki yumurta sarısı[…]

Bir zamanlar yuxular yaşanar, həyatlar yozularmış. O. Pamuk Bu barədə susacağıma söz verəndə tarixdən silinmiş o xalqı yuxu[…]

Səhər yuxusunun şirin vədəsində sol böyrünə, elə bil, xəncər soxdular. Diksinib ayıldığında, gözləri hələ yarıyumuluykən kiminsə cod səsi[…]