PROZA.az

-Hansı tamaşa məsləhətlidi? Kassir eynəyini burnunun ucuna sürüşdürüb qarşısındakı irigövdəli kişini aşağıdan yuxarı istehza ilə süzdü: -Necə tamaşa[…]

Doxsan birinci ildə cəbhəyə könüllü getmişdik. Qrupdakı bütün oğlanlar. Onda axırıncı kursdaydıq. Qayıdan üç nəfərdən biri mən oldum.[…]

Onunla söhbət eləyəndə beynim ancaq sevinc istehsal eləyirdi. Bizim kiçik elmi-tədqiqat institutuna gəlməyilə dostlaşmağımız bir oldu. Çox həssasdı,[…]

Qatar işıqları yanan birmərtəbəli kiçik stansiyada dayanmadan sovuşdu. Nərgiz stansiyanın adını da oxuya bilmədi. – Nərgiz, qızım, siz[…]

Fərəh işdən icazə alıb çıxanda nahardan bir az keçmişdi. Pillələri enə-enə əynini səliqəyə salmağa çalışırdı. Birinci mərtəbədəki xırda[…]

Sәrvәr әsgәrlikdәn bir ayrı vaxt gәlmiş olsaydı, bәlkә kәnddә belә tez darıxmayacaqdı. Ancaq o, payızda gәldi. Payızın lap[…]

Qırx birinci ilin qışı. Şaxtalı bir gecə. Elə bil canlı-cansız ətrafda nə varsa donub buz bağlamışdır. Hava zəhərli[…]

Feyzi yedəkli motosikletinə söykənib tilovun qarmaqlarını bərkidə-bərkidə qəti qərara gəldi ki, Mahiri öldürsün. Və bu yoldan dönməyəcəyinə kişi[…]

Gürcü knyazı İrakli Şeyx Sənanın toyuna hazırlıq görürdü. Toyun yeməlisi, içməlisi, bər-bəzəyi at-arabayla, ulaq yükündə, qatır tərkində bir[…]

Babamı mən kor eləmişdim. Buna bütün varlığımla inanacaq qədər balaca, vicdan əzabı çəkəcək qədər böyük idim. Belə baxanda,[…]

Şəhərin mərkəzində küçənin baş ucuyla fikirli-fikirli mənə sarı addımlayan tənqidçi Səlim Zülfüqarlını gördükdə, nə sirri-xudaydısa, rəhmətlik yazıçı Ələddin[…]

Hamının İmran Cəfəroviç çağırdığı kişini iş yerindən üç-dörd il qabaq xəstəliyilə əlaqədar təntənəylə təqaüdə göndərmişdilər. Bundan indi “Bekarovun[…]

Rudolf Otto Vimerə sayğılarla Belə bir gün idi, – atam bu əhvalatı danışanda, bunu xüsusi olaraq vurğulayır və[…]